Kerst gemis!

Met de feestdagen in het vooruitzicht zit ik alweer ongeveer op de helft. Vreemd idee dat de tijd opeens wel redelijk snel lijkt te gaan. Ik denk dat dit te maken heeft met de langere cruises die we maken.

Inmiddels heb ik kennis gemaakt met Marokko. In Casablanca heb ik de indrukwekkende Hassan II Moskee mogen bezichtigen en in Rabat ben ik bij het koninklijk paleis en de tombe langsgegaan. Hoewel ik graag de Medina in zou zijn gegaan hadden we hier geen tijd voor. Gelukkig werd ik niet teleurgesteld door de veelkleurige zonsondergang die ik me in Rabat opwachtte. Met een minaret op de voorgrond en erachter een blauw/geel/roze hemel was ik content. En dat ik zacht uitgedrukt.
Want het is toch mooi dat de zon altijd ondergaat en weer opkomt? Zoiets vanzelfsprekends dat me nog steeds de adem kan benemen.

Hetzelfde heb ik als ik op mijn werkplek het raam uit kijk. Voorheen had ik een prachtig uitzicht over Rotterdam en nu zie ik er de zee. Soms een eiland of een stad maar meestal de zee. En zodra de zon de zee inzakt en ik een minuut heb om ernaar te kijken, is dat genoeg om even op adem te komen. En zo vaart alles door, op eigen tempo.
Yes yes, ik ben al in de mood want alle kerstverlichting is opgehangen. Alleen m’n familie en vrienden zijn nog niet overgescheept! Dus wordt het een feestje met m’n ‘MSC FAMILIE’. Een garantie voor onderliggende spanningen en familie drama. Nee hoor, alles rustig hier. Onze acrobaten matties hebben al gevraagd wat ‘we’ doen met kerst en toen moesten Loes en ik dus daadwerkelijk nadenken over WAT we gaan doen. Koken is geen optie want die regels hier aan boord zijn nog steeds zo achterhaalt dat we niet eens een kampvuurtje mogen aansteken in de hut. Dus ik denk dat dit een chips en chocolade kerst wordt met misschien een aantal vieze sokken die we op kunnen hangen. Of er wat inzit zien we over een maandje wel dan moet er zich toch wel wat levends in ontwikkeld hebben. Ja jongens, het is toch niet hetzelfde.

Maar er hangen hier overal lampjes en er staan kerstbomen dus kennie misgaan. Hoop dat onze gasten ook een beetje de kerstfeeling brengen zullen. Je weet wel, dat gevoel waarvan je je elk jaar afvraagt wat het nu precies zijn moet; samenhorigheid, sympathie, medeleven, delen, dankbaarheid, liefde, gelijkheid, vreugde, bewustwording, geluk? Nee, alles samen en tegelijk. Maar waarom hoort er een speciaal gevoel bij een jaarlijkse gebeurtenis en kunnen we er niet naar streven dit gevoel elke dag op te wekken? Of tenminste één van deze dingen?
Oh wacht , ik laat m’n gedachten weer de vrije loop terwijl jullie allemaal natuurlijk allang hieraan werken en ik weer de enige ben die dit niet doorheeft. Nou, heb ik mooi meteen m’n voornemen voor het nieuwe jaar….nog zoiets….vandaag is de dag die telt. Gister was en morgen komt toch wel. Dus geniet NU met volle teugen en geniet STRAKS van wat je dan tegenkomt.

Fijne dagen liefste allemaal.