Afrikaanse zon is anders

Strand dag, zand dag!

Waar we bij de vorige trip niet konden ‘landen’ op Portuguese Island konden we dat bij deze trip wel. Gister hebben we daarom de hele dag op dit ‘reservaat’ voor de kust van Mozambique ( tegenover Maputo) doorgebracht. Op dit onbewoonde eiland is namelijk alleen de lokale flora en fauna te vinden mits er geen cruise ship met minimaal 2700 mensen aanmeert om een mooi dagje uit te organiseren. Een dag gevuld met water activiteiten, strandwandelingen met gids, dolfijnen spotten en de oversteek naar het bewoonde eiland Inhaca.
We kunnen echter niet te dichtbij dokken en zodoende zijn we nog 2-3 kilometer van het eiland verwijderd. Dus wordt iedereen via reddingsboten afgeleverd aan de kust. Dit klinkt okay maar is het niet zo erg. De golven waren vrij hoog en gelukkig begon mijn lieve collega tijdens deze barre tocht ( van toch wel 15-20 minuten) te vertellen waarom ze dan zo bang was op deze boot. Dit had te maken met het feit dat de Indische Oceaan ( en uiteraard precies het water waar wij ons in bevonden) de grootste hoeveelheid haaien rondzwemmen. Toen bedacht ik maar gewoon dat JAWS ook een film is en haaien dus eigenlijk niet bestaan. Mijn kop kon ik bij aankomst op het strand direct uit het zand halen om aan de slag te gaan!
Eerst was ik verantwoordelijk voor de oversteek naar Inhaca en dit hield in; mensen op de boot afleveren.
Hoewel de dag begon met bewolking en de mij oh zo bekende grijze lucht trok het al snel open. En hoewel ik factor 30 met enige ( ja, ik type ENIGE) regelmaat opbracht kan ik nu met zekerheid zeggen dat een hele zomer Turkije ook je huid niet voorbereid op de Afrikaanse BBQ.
De ‘braai’die ze op het strand als lunch voor de gasten hadden vond voor mij al iets vroeger op de dag plaats met als resultaat een mooi Engels vakantie tintje AKA red like lobster.
Na mijn bootje proppen functie mocht ik zelf ook een kijkje nemen op Inhaca om te zorgen dat alle mensen ook weer op tijd terug waren. Hier heb ik even een flinke portie vers cocos water achterover gegooid om zo een zonnesteek te voorkomen. Geen billen bloot dit keer aangezien dit dus het BEwoonde eiland is.
Zoals het weer opklaarde in de middag ‘neerklaarde’ het ook snel tegen 3en. Er was een storm op komst. En gelukkig konden we in de verte al het onweer zien naderen. Er gaat niks boven een beetje (hoog) spanning! De gasten werden al teruggebracht naar het schip maar we was nog een groep aan het snorkelen die pas om 4 uur terug zouden komen. De hemel betrok, de bliksem kwam dichterbij en net op het moment dat we het schip naderde begon het lichtelijk te regenen. We made it!
Deze storm bracht blijkbaar ook wind mee en toen we in het kantoor stonden besloot mijn collega even de deur naar de balie open te doen om te kijken hoe erg het schip nou gekanteld was. Toen ze een dame zich zag vasthouden aan de balie keek ze ons met enige twijfel aan. ‘Weten jullie zeker dat er niks aan de hand is?’. Nee hoor, dit is nog niks. Zolang er nog geen water binnenloopt ben ik niet van m’n stuk te brengen. En ik stak m’n kop rustig terug in het zand door gewoon niet uit ramen te kijken totdat ik weer voelde dat het schip iets rechter lag!

City Tour

Mijn eerste city tour was in Maputo de hoofdstad van het mooie Mozambique. Deze citytour bracht ons langs het oude treinstation, ontworpen door dezelfde ontwerper als de Eiffeltoren ( zeggen ze hier), het onafhankelijkheidsplein, het natuurhistorisch museum, de Feima markt ( souvenir heaven), het Portugese Fort en langs een miljoen overactieve, vasthoudende straatverkopers. Het vreemde is dat de lokale bevolking Portugees spreken en Engels als tweede taal op school krijgen maar van ‘NAO’ noch ‘NO’ lijken ze de betekenis niet te kennen.
Hoewel er op de Feima best wat leuks te vinden was had ik geen zin in afdingen, hoewel het vreemd genoeg heel snel van 100 RAND naar 15 RAND ging toen ik wegliep. Ja, Mozambique accepteert veel buitenlandse valutas omdat het ook veel toerisme kent van de omringende landen. Het staat bekend om zijn prachtige stranden maar in de buurt van Maputo zijn ze nou net iets minder spectaculair.
Gelukkig heb ik wel direct de BIG 5 kunnen zien in het natuurhistorisch museum. Maakt niet uit dat het opgezette geënsceneerde lijken zijn, op de foto zie je bijna geen verschil! Dus ik zeg AFVINKEN->safari in Mozambique CHECK.

Mijn weetje van vandaag is ATA->één van m’n favo vruchten. Deze ken ik uit Brazilië maar ik was de naam vergeten. In Maputo kwam ik erachter dat ze het ata noemen en ik hoop dat ik ze ooit nog ergens in NL ga vinden. Ik mag geen fruit meenemen het schip op dus al deze info kan ik ook als niet ontvangen beschouwen maar ik schrijf het gewoon even op om aan jullie te laten zien waar mijn prioriteiten liggen. Ik heb namelijk een tour van 2,5 uur gedaan door de hoofdstad van een Afrikaans land en dít, dames en heren, is wat er is blijven hangen; ata!

Met deze woorden sluit ik graag mijn eerste Maputo bezoek af.
Até a proxima!