Aangekomen en geland
Blijf op de hoogte en volg Céline
20 April 2013 | Turkije, Side
Maandag 15 april restte mij een lange reis van Rotterdam naar Dusseldörf en van Dusseldörf naar Antalya. Om van R naar A te komen moest ik om 6.00 uur opstaan en ben ik uiteindelijk rond 22.30 aangekomen. Betekent uiteraard ook dat ik op mijn eerste dag graag eenwelkoms drankje deed met collega’s en zodoende rond 2.00 uur echt sliep. Verder ben ik zeer verheugd jullie te mogen mededelen dat mijn titel van ‘Regenbrenger’ ongewijzigd is gebleven. Degene die mijn Brazilië blog hebben gelezen zullen zich wellicht herinneren dat er in ‘het droogste deel van’ een hoop druppels zijn gevallen toen ik voet aan wal zette. Ook Turkije verwelkomde mij met een flinke hemelse huilpartij. Ik voelde me direct weer lekker op mijn plek!
In lijn met mijn animatie werk wil ik eerst even het spelletje wie ben ik doen.
Ben ik een vrouw?geloof het nog steeds wel ja
Heb ik een bril?Twee zelfs
Heb ik een geel met blauw uniform?Thank God voor mijn werkkleding dus JA
Check:ik ben nog steeds de Céline uit Rotterdam die jullie je wellicht voor de geest kunnen halen
Nu even de vragen die ik hiernaast moet beantwoorden wil ik een overzicht kunnen geven van de situatie:
Waar ben ik?In een plaatje net buiten Side bij hotel Gardenia Beach.
Waarom ben ik (hier)?Omdat het hotel waar we in zouden moeten werken wordt uitgebreid en hierdoor nog niet geopend is
Met wie ben ik hier?Ik begon als eerste met Niels, het hoofd van het animatie team, een jongen van 23 dieal 5 jaar werkt voor het bedrijf. Ik kwam hem op het vliegveld tegen toen wij, als enige Nederlanders op een Duitse vlucht, een visum moesten kopen. Onze ontmoeting begon met mijn historische woorden; ‘Ben jij niet uhm…’En hierop zijn antwoord; ‘Niels ja’Gelukkig heb ik deze openingszin achteraf ook vele malen moeten aanhoren. Want you never get a second chance on a first impression ofzo en Niels vond het nogal grappig hoe ik hem benaderde. Daarnaast wist ik natuurlijk allang dat hij Niels wel moest zijn omdat me was verteld dat we dezelfde vlucht hadden en wij de enige twee personen onder de 60 jaar waren in het vliegtuig.
Goed, zoals ik meldde ik begon met Niels op een tocht naar ons hotel, dachten we. Totdat onze transfer ons meldde dat dit toch nog niet open was en we dus naar de andere kant van Side werden gebracht. In dit hotel werden we ontvangen door 4 collega’s:Vicky, Bülent, Güde en Octay. Dit is het animatie team van dit hotel. Eerst dachten we dat we hier slechts een aantal dagen zouden verblijven en nu blijkt dat we hier waarschijnlijk ook de rest van de maand zullen zitten->conclusie: niets is wat het lijkt in Turkije.
Inmiddels zijn er in de eerste week ook 3 collega’s van het Side Mare team aangekomen: Amber ( mijn directe kinderanimatie collega), Menzo ( onze topclub host) en Annette (de Duitse baby club verzorgster).
Hoewel ik graag hele spannende verhalen zou willen voorschotelen zijn mijn hoogtepunten voornamelijk werk gerelateerd. Zo mocht ik binnen 2 dagen verschillende dansjes uit mijn hoofd leren om deel te nemen aan de show voor de gasten. Ook heb ik een minnie cursus gehad van Niels over de werkzaamheden als kinder animator en hebben ze hier welgeteld 1 jongetje van 5 dat waarmee we gister spelletjes hebben gedaan in de kinderclub.
Vandaag is onze eerste vrije dag en heb ik tot 13.00 in mijn bed gelegen. We zijn namelijk uitgeweest met nog wat andere collega’s in Side. Waar ik direct een mooie turkse encounter mee maakte in de vorm van ‘onregelmatigheden’. In de tent waar we waren gebeurde er iets bijzonders in de vorm dat twee mannen overduidelijk onenigheid hadden. Ze schreeuwden naar elkaar en sloegen met hun handen op tafel. De beveiliging stond ernaast en zette niemand eruit. Dit ging zo even door. Opeens kwamen er 3 politiemannen van de Turkse ‘Guarda Civil’ ( heet hier ‘Jandarma’)binnen dus was de algemene gedachten ‘jetzt geht los’…en ook nu gebeurde er niks. Wat wel duidelijk te zien was is dat de ene man meerdere malen werd geadviseerd te vertrekken en ook de uiteindelijk weg werd gestuurd. Uiteraard wel met de bijbehorende protesten en verwensingen naar de meneer die gewoon mocht blijven waar hij was. De reden dat dit ‘gevecht’ niet werd aangepakt heeft te maken met macht en status. Blijkbaar was de man rijk en belangrijk en dit was dan ook de reden dat hij door niemand werd aangepakt. Terwijl er in een reguliere situatie allang maatregelen waren getroffen. Helemaal als de ‘Jandarma’ erbij aan te pas moet komen. Het was voor mij nogal een verschil te zien hoe dit verliep. Ik heb nog nooit meegemaakt dat iemand zo overduidelijk ‘untouchable’was wanneer hij problemen maakte. Dus je begrijpt dat ik meteen op hem af ben gestapt om even nummers uit te wisselen. You gotta roll with the right crowd!
Dus ja dat was hem wel. Vandaag gaan we even naar Manavgat om inkopen te doen en later bbq-en. Het medewerkers appartement is hier trouwens supermooi, een beetje ‘Melrose place’ achtig. Ben benieuwd hoe ons huis bij Side Mare er straks uit ziet….als we er ooit komen. Het eten in het hotel is niet te doen. Elke dag buffet met geroosterde groente, zoals aubergine, met vis en vlees en prachtige taarten, baklava en fruit. Zooooo vervelend!
Gigi heeft het trouwens erg naar d’r zin, vooral omdat ze ook nog niet teveel hoeft te doen. Maar daar zal verandering inkomen wanneer we bij Side Mare aanbelanden, heb haar al verteld dat zij de hoofd entertainer wordt.
Güle Güle
In lijn met mijn animatie werk wil ik eerst even het spelletje wie ben ik doen.
Ben ik een vrouw?geloof het nog steeds wel ja
Heb ik een bril?Twee zelfs
Heb ik een geel met blauw uniform?Thank God voor mijn werkkleding dus JA
Check:ik ben nog steeds de Céline uit Rotterdam die jullie je wellicht voor de geest kunnen halen
Nu even de vragen die ik hiernaast moet beantwoorden wil ik een overzicht kunnen geven van de situatie:
Waar ben ik?In een plaatje net buiten Side bij hotel Gardenia Beach.
Waarom ben ik (hier)?Omdat het hotel waar we in zouden moeten werken wordt uitgebreid en hierdoor nog niet geopend is
Met wie ben ik hier?Ik begon als eerste met Niels, het hoofd van het animatie team, een jongen van 23 dieal 5 jaar werkt voor het bedrijf. Ik kwam hem op het vliegveld tegen toen wij, als enige Nederlanders op een Duitse vlucht, een visum moesten kopen. Onze ontmoeting begon met mijn historische woorden; ‘Ben jij niet uhm…’En hierop zijn antwoord; ‘Niels ja’Gelukkig heb ik deze openingszin achteraf ook vele malen moeten aanhoren. Want you never get a second chance on a first impression ofzo en Niels vond het nogal grappig hoe ik hem benaderde. Daarnaast wist ik natuurlijk allang dat hij Niels wel moest zijn omdat me was verteld dat we dezelfde vlucht hadden en wij de enige twee personen onder de 60 jaar waren in het vliegtuig.
Goed, zoals ik meldde ik begon met Niels op een tocht naar ons hotel, dachten we. Totdat onze transfer ons meldde dat dit toch nog niet open was en we dus naar de andere kant van Side werden gebracht. In dit hotel werden we ontvangen door 4 collega’s:Vicky, Bülent, Güde en Octay. Dit is het animatie team van dit hotel. Eerst dachten we dat we hier slechts een aantal dagen zouden verblijven en nu blijkt dat we hier waarschijnlijk ook de rest van de maand zullen zitten->conclusie: niets is wat het lijkt in Turkije.
Inmiddels zijn er in de eerste week ook 3 collega’s van het Side Mare team aangekomen: Amber ( mijn directe kinderanimatie collega), Menzo ( onze topclub host) en Annette (de Duitse baby club verzorgster).
Hoewel ik graag hele spannende verhalen zou willen voorschotelen zijn mijn hoogtepunten voornamelijk werk gerelateerd. Zo mocht ik binnen 2 dagen verschillende dansjes uit mijn hoofd leren om deel te nemen aan de show voor de gasten. Ook heb ik een minnie cursus gehad van Niels over de werkzaamheden als kinder animator en hebben ze hier welgeteld 1 jongetje van 5 dat waarmee we gister spelletjes hebben gedaan in de kinderclub.
Vandaag is onze eerste vrije dag en heb ik tot 13.00 in mijn bed gelegen. We zijn namelijk uitgeweest met nog wat andere collega’s in Side. Waar ik direct een mooie turkse encounter mee maakte in de vorm van ‘onregelmatigheden’. In de tent waar we waren gebeurde er iets bijzonders in de vorm dat twee mannen overduidelijk onenigheid hadden. Ze schreeuwden naar elkaar en sloegen met hun handen op tafel. De beveiliging stond ernaast en zette niemand eruit. Dit ging zo even door. Opeens kwamen er 3 politiemannen van de Turkse ‘Guarda Civil’ ( heet hier ‘Jandarma’)binnen dus was de algemene gedachten ‘jetzt geht los’…en ook nu gebeurde er niks. Wat wel duidelijk te zien was is dat de ene man meerdere malen werd geadviseerd te vertrekken en ook de uiteindelijk weg werd gestuurd. Uiteraard wel met de bijbehorende protesten en verwensingen naar de meneer die gewoon mocht blijven waar hij was. De reden dat dit ‘gevecht’ niet werd aangepakt heeft te maken met macht en status. Blijkbaar was de man rijk en belangrijk en dit was dan ook de reden dat hij door niemand werd aangepakt. Terwijl er in een reguliere situatie allang maatregelen waren getroffen. Helemaal als de ‘Jandarma’ erbij aan te pas moet komen. Het was voor mij nogal een verschil te zien hoe dit verliep. Ik heb nog nooit meegemaakt dat iemand zo overduidelijk ‘untouchable’was wanneer hij problemen maakte. Dus je begrijpt dat ik meteen op hem af ben gestapt om even nummers uit te wisselen. You gotta roll with the right crowd!
Dus ja dat was hem wel. Vandaag gaan we even naar Manavgat om inkopen te doen en later bbq-en. Het medewerkers appartement is hier trouwens supermooi, een beetje ‘Melrose place’ achtig. Ben benieuwd hoe ons huis bij Side Mare er straks uit ziet….als we er ooit komen. Het eten in het hotel is niet te doen. Elke dag buffet met geroosterde groente, zoals aubergine, met vis en vlees en prachtige taarten, baklava en fruit. Zooooo vervelend!
Gigi heeft het trouwens erg naar d’r zin, vooral omdat ze ook nog niet teveel hoeft te doen. Maar daar zal verandering inkomen wanneer we bij Side Mare aanbelanden, heb haar al verteld dat zij de hoofd entertainer wordt.
Güle Güle
-
20 April 2013 - 15:03
Naomi:
Yesssss vriendin, godzijdank heb je de regen ook eindelijk meegenomen vanuit Nederland! Ben wel blij dat jij je weer met de juiste mensen inlaat, deze connecties zullen ons ongetwijfeld over de hele wereld van pas komen! En gadget Cé: baklava? Bel maar als we je uit die "dump" moeten redden...
Ben blij dat je er veilig bent lieverd! Godzijdank schrik je de mannen ook alweer gelijk af :-) Heel veel plezier daar babe en hou ons op de hoogte!
Xxxxxx -
20 April 2013 - 15:07
La Mamma:
Hi baby, ik begrijp dat je het errugggg moeilijk hebt daar. En begrijpelijk: je zult maar in Melrose place moeten wonen en elke dagvis en gegrilde groentes moeten eten! Lijkt mij niks!
Ik hoop dat je het snel beter krijgt. Ik hou je in de gaten.....en kom naar je toe als het niet snel beter gaat........xxx love -
20 April 2013 - 16:29
Mia:
Wijfie, wat heb je het moeilijk! Was zeker erg moeilijk met dat jongetje van 5. Veel sterkte met de verdere oppas. Wel alweer wat beter weer? Nou je zal ook wel afvallen met dat waardeloze eten, xxx en tot schrijfster weer, mia -
20 April 2013 - 17:55
Nance:
Hee, wat geweldig! Ik ga je volgen. Wij zijn ooit in Side geweest met een dagje naar de markt in Manavgat. Ik vond het van alle Turkse toeristische oorden een leuke plek en nu hebben ze er ook nog een top-entertainster bij. Doe je best en als het te zwaar wordt kan je altijd nog terugkomen aardappels eten met karbonaatje en weer telemarketeer worden ;-). Hou je taai, we leven met je mee xxx -
20 April 2013 - 19:19
Germaine:
Leuk van je te horen Celine! Veel plezier aldaar en werk ze! Momenteel heb ik ook een kind....in Turkije. Vincent verblijft in Istanbul. Ik ga je volgen, groetjes, Germaine -
20 April 2013 - 21:00
Didi:
Hey Celine, zo te horen heb je een topbaan!!! Eentje waar je geen dag hoeft te vervelen!!! Enjoy your time! x, Didi
-
23 April 2013 - 00:54
Newallo:
Yo kleine goed om te horen dat je goed en veilig bent aangekomen. Ik kijk nu al uit naar je verhalen op de animatie. Als je elke dag 10 deyano's moet vermaken krijg je een top werk vakantie hahahaha :-)
-
24 April 2013 - 07:45
Danay:
TANTE TIEN!!!!!!!!!!!! -
27 April 2013 - 10:15
Rob En Carolien:
Hoi Celine,
Berichtje van je neef en aangetrouwde nicht uit Vaassen. We gaan je een beetje volgen leuk.
Je hebt een leuke stijl van schrijven.
Veel plezier hoor,
Rob(ert) en Carolien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
